Á einum niðurløgdum kirkjugarði royna fimm fólk at yvirliva í øllum myrkrinum -tey sum bara ikki orka veruleikan og samfelagsskipaninar. Hetta eru alt fólk sum kundu havt, ella hava havt, týdning í samfelagnum, men bara ikki funnu sítt rætta pláss. Tey vita nógv um sannleikan – men duga illa at handfara veruleikan.

Tá ein maður verður funnin deyður á kirkjugarðinum ein morgun koma ræðulig loyndarmál undan kavi.

Siðamisbrot, barnamisnýtsla og fylgjurnar av at alt verður tagt burtur eru høvuðsevni í nýggja leikinum. Ógvusligu avleiðingarnar av, at vit ikki tora ella megna at taka ábyrgd, men heldur royna at krógva og skava útyvir veruleikan, verða drignar fram í ljósið.